Tuesday, January 16, 2018

Dua ribu tujuh belas.
Pahit, manis, kelat.

Penghujung tahun yang memang tak aku duga.
Sangat tak aku duga.
Umur sebegini, diuji sebegitu rupa.

Aku pejam mata, gelap, tak bebas.
Air mata mengalir, tanpa sedar.
Aku bukak mata, cahaya samar-samar, masih tak bebas.
Aku kat mana?

Pandang kiri, kau siapa?
Pandang kanan, kau siapa?

Takut tapi masih tenang, sendiri.
Hari-hari yang aku lalui,
Sumpah macam mimpi.
Satu saat pun aku taknak percaya itu benar!

Kuat, berani.
Betul lah, memang aku kuat.
Memang aku berani.

Tapi, aku dah pun redha.
Aku dah pun tutup buku.
Pengalaman dan pengajaran seumur hidup!